Back home

Hoi iedereen. Inmiddels ben ik sinds woensdagavond thuis. Voor eigen documentatie probeer ik de dagen waar nog geen reisverslag van gemaakt is uit te typen. Dus als jullie er nog zin in hebben, veel leesplezier!

03-08-2011: Gekkenhuis

Vanochtend zijn we om kwart voor vijf met de auto vertrokken. De familie van Marina wilde Laura en mij naar het vliegveld van Anapa brengen en zouden daarna doorreizen. Het was toch een redelijk lange reis (40 minuten) en toen we in Anapa aankwamen was er zoals gewoonlijk sprake van slechte wegbewijzering om het vliegveld te vinden. Zelfs de Russen werden er kriebelig van!
Het vliegveld van Anapa is redelijk klein, maar heeft zowel een departement voor binnenlandse als buitenlandse vluchten.
Omdat het klein is betekent het niet dat het vliegveld minder serieus genomen moet worden, bij de ingang van het gebouw wordt je meteen gecontroleerd op wapens en explosieven en bij de paspoort en boarding pass controle kreeg ik zelfs problemen. Het was wel erg spannend, want ze deden moeilijk over mijn uitnodiging en registratie die ik kreeg bij ingang van het land. Gelukkig was Laura erbij want ondanks het een “international airport” is kunnen ze geen woord Engels. Nadat er een leidinggevende kwam en Laura het in het Russisch had uitgelegd mocht ik gelukkig door de controle heen.
Dus als tip kan ik geven, voordat je naar Rusland gaat: beheers goed Russisch als je naar de niet-toeristische gebieden gaat óf neem een gids mee.
De vlucht met de Russische maatschappij S7 was verder gewoon goed, zonder problemen op Moskou aangekomen. Daarna had ik 5 uur overstaptijd en had dus veel tijd om het vliegveld Domodedowa van alle kanten te bekijken, wat erg veel mooie restaurants en winkels heeft. Twee uur van tevoren besloot ik naar de paspoortcontrole en bagagecontrole te gaan. Er was een lange rij en ineens begon een vrouw in het Russisch te schreeuwen, het was een van het grondpersoneel. Iedereen ging weg, want blijkbaar riep ze om dat deze paspoortcontrole per direct gesloten was en we naar beneden moesten voor de controle. Ik vond het overigens erg slecht dat er niet in het Engels werd omgeroepen, ondanks het een internationaal vliegveld is.
Bij de paspoortcontrole beneden had je echt het gevoel je in een veehal te verkeren. In de zaal waren er lange rijen voor de controlehokjes, zodanig lang dat het moeilijk was te zien welke rij voor welk hokje was. De rijen kronkelden soms ook omdat het anders tegen andere rijen aankwam. Het leek aan het begin een uitzichtloze situatie, omdat het zo lang duurt en je niet zeker bent of je hokje elk moment gesloten wordt. Het hokje in de rij naast mij werd zonder pardon dichtgegooid en de wachtenden moesten weer achteraan in de rij aansluiten….
Gelukkig deden ze in Moskou niet moeilijk over mijn visum en uitnodiging en mocht ik daarna door de bagagecontrole en de ter discussie gestelde body scan (ja ik ben inmiddels 2x erdoorheen geweest).
Eenmaal bij de gate ontmoette ik twee Japanners waarmee ik in het Japans gesprek ben aangegaan. Ze waren zakenlui die 4 dagen in Rusland waren voor bankzaken. Het stomme was dat ik steeds “da” zei wanneer ik “hai” bedoelde xD.
In het vliegtuig zat ik naast een Russische vrouw die geen Engels kon en naast haar zat een jongen die op het eerste gezicht Brits was. Later bleek dat hij Amerikaans is die tweetalig is opgevoed, Engels en Russische taal. Ondanks mijn gebrekkige Russisch heb ik redelijk wat gepraat met de Russin Elvira en na de reis in Frankfurt met haar opgetrokken tot onze volgende vluchten vertrokken (2 uur). Zij zou naar Milaan gaan en kan (gelukkig) wel Italiaans. Elvira is gepensioneerd en ze gaat naar haar man toe die al in Italië was.
Dat is trouwens wel een voordeel van alleen reizen, je komt gemakkelijker in contact met anderen.
Bij de gate en op de vlucht naar Nederland, had je al het gevoel steeds dichterbij Nederland te zijn door alle Nederlandstalige gesprekken (het hele vliegtuig zat vol met Nederlanders xD).
Eenmaal in Nederland aangekomen was het wel even wennen aan het wat koudere weer in mijn korte broek die diezelfde ochtend nog heel normaal was in Anapa. Ook was het wennen aan de wegen, de auto leek wel over de weg te zweven in vergelijking met de auto’s in Rusland die eerder over de weg hobbelden.

Ik heb een lijstje gemaakt met wat woorden die handig zijn om te kennen voordat je naar Rusland gaat:
- Garasho = goed
- Da = ja
- Njet = nee
- Ja nje panimajoe = ik begrijp het niet
- Ete sto? = wat is dit?
- Gdje? = waar?
- Pasjalsta = alstublieft
- Spassiba = bedankt
- Izwienietsje = sorry
- Boejis? = moet je?
- Dawai = kom op (in de zin van “doe nou mee” of “opschieten”)
- Pasli = laten we gaan

Nog bedankt voor het lezen en hopelijk vonden jullie de reisverslagen interessant :)