Verjaardag en eerste dag in China
Blijf op de hoogte en volg Ans
30 Augustus 2012 | China, Wuhan
Hoi iedereen,
Nu ben ik inmiddels in Wuhan in een hotel voordat ik maandag naar de campus ga om me te registreren. Voor de reis was ik een beetje gestrest maar gelukkig ontmoette ik een jongen Mark bij de gate. Hij is ook een uitwisselingsstudent die voor een jaar naar Harbin gaat. We hebben in het vliegtuig veel kunnen praten waardoor ik een gezellig begin van mijn verjaardag had. Later mocht Mark naast me zitten (omdat je blijkbaar extra moest betalen voor een economy comfort seat, wat ik me niet kan herinneren dat ik er speciaal voor heb betaald) en om precies 12 uur Nederlandse tijd heeft hij me gefeliciteerd :) Alle stewardessen vonden onze reis erg spannend en sommigen wisten ook dat ik jarig was (werd alleen niet omgeroepen want het aantal Nederlanders in het vliegtuig was op een hand te tellen).
Ik baalde eerst dat ik niet aan de raamkant zat in het vliegtuig maar het bleek dat er niemand naast mij zat dus ik kon gewoon twee plaatsen opschuiven en Nederland uitzwaaien. We hadden een half uur vertraging op de grond, vanwege de file door de gevonden bom uit de Tweede Wereldoorlog denk ik. Maar echt binnen no time sjeesden we de steden voorbij, voordat ik wist waren we boven Enschede en over de grens naar Duitsland.
Het was erg mooi om te zien dat je versneld de dag in nacht zag veranderen en de kleuren van de zonsopgang en zonsondergang zijn niet te beschrijven of goed te fotograferen. Het had ook weer een nadeel: de tijd ging zo snel dat je echt een korte nacht had voordat het weer erg licht werd en de lichten in het vliegtuig aan gingen.
Ik dacht dat ze bij internationale vluchten streng waren (met de beruchte bodyscan waar ik doorheen moest), maar bij de overstap bij de binnenlandse vlucht werd mijn mini reisdeodorant al snel als een brandbare bom gezien xD. Ik vraag me dan wel af waarom ze het niet in Nederland hebben afgepakt… Hangzhou airport was erg groot, helaas heb ik niet alles kunnen zien omdat ik een korte overstap had en snel naar mijn gate moest. Omdat je geen water uit de kraan kan drinken was er een speciale kraan voor “drinking water” alleen is er geen koud water! Ik had het zo warm toen ik uit het vliegtuig kwam (rond de 39 graden) maar blijkbaar drinken de Chinezen alleen maar warm water…
In het vliegtuig naar Wuhan (China Southern) zat er een aso chinees naast me zeg, hij boerde de hele tijd en had zijn mobieltje (en andere apple gadgets) de hele tijd aan tijdens de vlucht waarbij we alle piepjes en belletjes luid konden horen.
Bij de landing in Wuhan kon ik goed zien dat het de stad op rivieren was: rondom de landingsbaan was er overal water. Tony (de man van iemand die ik via via ken) haalde me op met de auto. We reden naar Down town Wuhan over de snelweg. Ik zag tussen de bomen overal nieuwe flats in de steigers. Tony zegt dat er zo snel aan uitbreiding van Wuhan wordt gedaan dat het niet meer in te denken is dat niet zo lang geleden alles platteland was. Hij vertelde ook dat er veel armoede is en dat een huisvesting kopen heel erg duur is, een appartement in een van de flats is ongeveer honderd duizend en een huis op de grond een half miljoen. Ook een auto hebben is erg duur, maar dat vind ik niet gek met al die gekken die op de weg rijden (er moeten niet veel meer komen). Iedereen loopt ook maar over de weg en auto’s sjezen van links naar rechts en gaan omkeren in het midden van de straat. De paar fietsers (die blijkbaar geen angst hebben) en overal tussendoor rijdende scooters en bromfietsers maken het verkeer er ook niet beter op. Het zebrapad heeft ook geen nut eigenlijk, want alle auto’s rijden net zo hard door, ookal is het groen licht voor de voetgangers of komen ze na een bocht over het zebrapad!
In de straten in Wuhan zag ik weer meiden met een paraplu rondlopen om een witte huid te behouden (ookal zou ik liever een ventilator willen dragen met die broeierige hitte). Ook zag ik een man met een soort van weegschaal op zijn nek met aan beide kanten groenten hangen die hij verkoopt en een man die een kar sjouwde waarop planken karton lag en allemaal zakken. Ik vroeg aan Tony of hij dakloos was, maar hij moest lachten. Het was blijkbaar een gewone baan: hij verzamelt alle restafval en verkoopt het door aan de fabriek.
Ik heb zoveel gezien toen we van het vliegveld naar het hotel reden, want het was nog een lange reis. Helaas kon ik niet van alles een foto nemen omdat de accu van mijn camera bijna leeg was >.<
Tony haalde Coco (zijn vrouw) op en we gingen naar het hotel. Daar hebben ze me geholpen met inchecken omdat ze geen Engels kunnen xD. We gingen daarna eten in een restaurantje dichtbij het hotel. Vervolgens zijn we de straten doorgelopen en hebben ze me de supermarkt laten zien en een aantal banken. Ze hebben voor mij een Chinese telefoonkaart geregeld en een chipkaart opgewaardeerd voor de bus. Aan het eind van de dag liet Tony mij een deel van de campus van Wuhan University zien. Het is echt enorm, zelfs na 7 jaar dat Tony en Coco daar hebben gestudeerd hebben ze nog niet alles gezien. De campus van Wuhan University is net een soort wijk van Wuhan op zich, het is een groot park met veel gebouwen en wat winkeltjes en kantines. Ik ben benieuwd naar maandag :)
Daarna ging ik rond 6 uur weer terug naar het hotel en ben ik maar gaan slapen: het was een erg lange dag voor mij waarbij ik werd overladen met informatie over mijn nieuwe omgeving.
Omdat dit reisverslag ook deels voor mezelf is, wil ik best eerlijk zijn over het gevoel dat ik gisteravond toen ik alleen was me steeds afvroeg waar ik in hemelsnaam aan ben begonnen. Ik lag in bed en hoorde steeds het getoeter van de auto’s en de vervuilde bewolkte bedwelmende lucht (smog) maakt het er niet echt beter op. Ik hou mezelf het wel voor dat ik me aan de reisplanning houd die ik had geschreven voor de komende dagen zodat ik een houvast heb. Maar zodra ik op de campus kom en een schoolritme heb van het dagelijks leven en wat vrienden maak komt het allemaal vast wel goed denk ik :)
Update (31-08-2012): Na een avond goed te hebben geslapen zie ik alles wel wat rooskleuriger in. Ik ga er wat van maken en allemaal mooie toeristische plekken in Wuhan bekijken vandaag en niet te vergeten veel foto’s schieten ;). Jullie zien het vast allemaal wel vandaag of morgen :)
Nu ben ik inmiddels in Wuhan in een hotel voordat ik maandag naar de campus ga om me te registreren. Voor de reis was ik een beetje gestrest maar gelukkig ontmoette ik een jongen Mark bij de gate. Hij is ook een uitwisselingsstudent die voor een jaar naar Harbin gaat. We hebben in het vliegtuig veel kunnen praten waardoor ik een gezellig begin van mijn verjaardag had. Later mocht Mark naast me zitten (omdat je blijkbaar extra moest betalen voor een economy comfort seat, wat ik me niet kan herinneren dat ik er speciaal voor heb betaald) en om precies 12 uur Nederlandse tijd heeft hij me gefeliciteerd :) Alle stewardessen vonden onze reis erg spannend en sommigen wisten ook dat ik jarig was (werd alleen niet omgeroepen want het aantal Nederlanders in het vliegtuig was op een hand te tellen).
Ik baalde eerst dat ik niet aan de raamkant zat in het vliegtuig maar het bleek dat er niemand naast mij zat dus ik kon gewoon twee plaatsen opschuiven en Nederland uitzwaaien. We hadden een half uur vertraging op de grond, vanwege de file door de gevonden bom uit de Tweede Wereldoorlog denk ik. Maar echt binnen no time sjeesden we de steden voorbij, voordat ik wist waren we boven Enschede en over de grens naar Duitsland.
Het was erg mooi om te zien dat je versneld de dag in nacht zag veranderen en de kleuren van de zonsopgang en zonsondergang zijn niet te beschrijven of goed te fotograferen. Het had ook weer een nadeel: de tijd ging zo snel dat je echt een korte nacht had voordat het weer erg licht werd en de lichten in het vliegtuig aan gingen.
Ik dacht dat ze bij internationale vluchten streng waren (met de beruchte bodyscan waar ik doorheen moest), maar bij de overstap bij de binnenlandse vlucht werd mijn mini reisdeodorant al snel als een brandbare bom gezien xD. Ik vraag me dan wel af waarom ze het niet in Nederland hebben afgepakt… Hangzhou airport was erg groot, helaas heb ik niet alles kunnen zien omdat ik een korte overstap had en snel naar mijn gate moest. Omdat je geen water uit de kraan kan drinken was er een speciale kraan voor “drinking water” alleen is er geen koud water! Ik had het zo warm toen ik uit het vliegtuig kwam (rond de 39 graden) maar blijkbaar drinken de Chinezen alleen maar warm water…
In het vliegtuig naar Wuhan (China Southern) zat er een aso chinees naast me zeg, hij boerde de hele tijd en had zijn mobieltje (en andere apple gadgets) de hele tijd aan tijdens de vlucht waarbij we alle piepjes en belletjes luid konden horen.
Bij de landing in Wuhan kon ik goed zien dat het de stad op rivieren was: rondom de landingsbaan was er overal water. Tony (de man van iemand die ik via via ken) haalde me op met de auto. We reden naar Down town Wuhan over de snelweg. Ik zag tussen de bomen overal nieuwe flats in de steigers. Tony zegt dat er zo snel aan uitbreiding van Wuhan wordt gedaan dat het niet meer in te denken is dat niet zo lang geleden alles platteland was. Hij vertelde ook dat er veel armoede is en dat een huisvesting kopen heel erg duur is, een appartement in een van de flats is ongeveer honderd duizend en een huis op de grond een half miljoen. Ook een auto hebben is erg duur, maar dat vind ik niet gek met al die gekken die op de weg rijden (er moeten niet veel meer komen). Iedereen loopt ook maar over de weg en auto’s sjezen van links naar rechts en gaan omkeren in het midden van de straat. De paar fietsers (die blijkbaar geen angst hebben) en overal tussendoor rijdende scooters en bromfietsers maken het verkeer er ook niet beter op. Het zebrapad heeft ook geen nut eigenlijk, want alle auto’s rijden net zo hard door, ookal is het groen licht voor de voetgangers of komen ze na een bocht over het zebrapad!
In de straten in Wuhan zag ik weer meiden met een paraplu rondlopen om een witte huid te behouden (ookal zou ik liever een ventilator willen dragen met die broeierige hitte). Ook zag ik een man met een soort van weegschaal op zijn nek met aan beide kanten groenten hangen die hij verkoopt en een man die een kar sjouwde waarop planken karton lag en allemaal zakken. Ik vroeg aan Tony of hij dakloos was, maar hij moest lachten. Het was blijkbaar een gewone baan: hij verzamelt alle restafval en verkoopt het door aan de fabriek.
Ik heb zoveel gezien toen we van het vliegveld naar het hotel reden, want het was nog een lange reis. Helaas kon ik niet van alles een foto nemen omdat de accu van mijn camera bijna leeg was >.<
Tony haalde Coco (zijn vrouw) op en we gingen naar het hotel. Daar hebben ze me geholpen met inchecken omdat ze geen Engels kunnen xD. We gingen daarna eten in een restaurantje dichtbij het hotel. Vervolgens zijn we de straten doorgelopen en hebben ze me de supermarkt laten zien en een aantal banken. Ze hebben voor mij een Chinese telefoonkaart geregeld en een chipkaart opgewaardeerd voor de bus. Aan het eind van de dag liet Tony mij een deel van de campus van Wuhan University zien. Het is echt enorm, zelfs na 7 jaar dat Tony en Coco daar hebben gestudeerd hebben ze nog niet alles gezien. De campus van Wuhan University is net een soort wijk van Wuhan op zich, het is een groot park met veel gebouwen en wat winkeltjes en kantines. Ik ben benieuwd naar maandag :)
Daarna ging ik rond 6 uur weer terug naar het hotel en ben ik maar gaan slapen: het was een erg lange dag voor mij waarbij ik werd overladen met informatie over mijn nieuwe omgeving.
Omdat dit reisverslag ook deels voor mezelf is, wil ik best eerlijk zijn over het gevoel dat ik gisteravond toen ik alleen was me steeds afvroeg waar ik in hemelsnaam aan ben begonnen. Ik lag in bed en hoorde steeds het getoeter van de auto’s en de vervuilde bewolkte bedwelmende lucht (smog) maakt het er niet echt beter op. Ik hou mezelf het wel voor dat ik me aan de reisplanning houd die ik had geschreven voor de komende dagen zodat ik een houvast heb. Maar zodra ik op de campus kom en een schoolritme heb van het dagelijks leven en wat vrienden maak komt het allemaal vast wel goed denk ik :)
Update (31-08-2012): Na een avond goed te hebben geslapen zie ik alles wel wat rooskleuriger in. Ik ga er wat van maken en allemaal mooie toeristische plekken in Wuhan bekijken vandaag en niet te vergeten veel foto’s schieten ;). Jullie zien het vast allemaal wel vandaag of morgen :)
-
31 Augustus 2012 - 08:19
Yootje:
Spannend allemaal! Dat gevoel van 'wat doe ik hier in vredesnaam?' van de eerste avond ken ik zoooo goed. Ik slaap nooit goed de eerste nacht in een ver land, maar gelukkig is het 's ochtends idd altijd een stuk beter. Ik ben heel benieuwd hoe je de universiteit vindt.
En nog gefeliciteerd!! -
31 Augustus 2012 - 09:07
Laus:
Lieve zus!
Nog hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag! Leuk dat je weer reisverslagen gaat bijhouden!
Heel veel plezier daar!
xxx -
31 Augustus 2012 - 09:33
Tamar:
Nog van harte gefeliciteerd, mede-jarige! Jij hebt je verjaardag wel op een hele bijzondere manier 'gevierd', met een spannend begin van je Chinese avontuur. Leuk dat je een blog bijhoudt :-) Ga lekker de omgeving verkennen en houdt het positieve gevoel vast! Groetjes -
31 Augustus 2012 - 15:21
Christine:
Hoi Ans,
Nog van harte gefeliciteerd met je 21ste verjaardag.
Relaxe, en we blijven op de hoogte op deze manier. Je bent in ieder geval goed en wel over.
Spannend allemaal hoor.
GRTN en XXX L M L C. -
01 September 2012 - 10:33
Enrico:
Hey ans :) Gefeliciteerd nog he! :D,
geniale vraag btw of de man een zwerver was :P!
Have fun en spreek je snel :)
blij dat het al wat rooskleuriger wordt ;)
x! -
02 September 2012 - 09:57
Mark:
Ik ben eindelijk ook eens online in China, via de wifi van de buren...
Zie dat je al aardig wat hebt meegemaakt en zo te zien ben ik niet de enige die dacht dat je uit China kwam :P Ik ben gelukkige twee international students tegengekomen die Chinees spreken en mij helpen met het opzetten van een bankaccount, telephone, internet en nog wat andere dingen anders was ik daar nu nog steeds meebezig.
Misschien grappig om te weten ik mocht naast je zitten als cadeau voor je verjaardag ^_^ , ik had eigenlijk ook nog champagne verwacht omdat één stewardess dit zei maar jammer genoeg heb ik dat niet gezien. Ik zei tegen één stewardess dat je jarig was en die zei tegen mij “oo dan is het misschien wel leuk om naast haar te zitten”, en ze ging aan haar leidinggeven vragen of dit mocht en even later kwam ze zeggen dat ik daar wel mocht zitten als ‘cadeau’ aan jou (of ik het cadeau was, of de plek het cadeau was is mij niet geheel duidelijk -_-).
Ik mail je nog wel mijn facebook account.
Veel plezier.
MvG
Mark
-
03 September 2012 - 21:30
Rosa:
Heey Ans,
Mooi dat je je weer beter voelt dan na je aankomst, het is begrijpelijk dat je eerst dat gevoel had.
Nog gefeliciteerd met je verjaardag!
XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
