Eerste les

Hoi iedereen, vandaag heb ik mijn eerste college achter de rug gehad. Het was wel laat, om 7 uur in de avond! Vanochtend moest ik naar de faculty of Law om vakken te kiezen zoals de Anna Luo van het hoofdkantoor van Wuhan University (die over Internationale administratie gaat) mij gisteren had verteld. Eerst ging ik in de kantine eten met Aileen en we kwamen Matthew de Californiër tegen. We vroegen hem over de Chinese proficiency test die bijna alle internationale studenten hebben ondergaan. De toets was blijkbaar om te huilen, zo lastig was het. Sommige mensen zijn gewoon weggelopen tijdens de toets of hebben niets ingevuld omdat ze het gewoon niet wisten. Ik at vanochtend een noodles gerecht dat letterlijk “noodles met vreemde smaak” heette vertaalde Aileen voor me. Het was wel goed te eten, ik vond het niet zo vreemd smaken. Het gerecht was gewoon noodles met wat rundvleesstukjes erbovenop. Misschien waren het vreemde kruiden die erin zaten, maar ik voelde me niet gekker daarna ofzo :P

Ik kan uiteraard nog niet goed Chinees spreken dus vroeg ik bij de Foreign Students Education faculty om een contactpersoon op de faculty of Law die Engels spreekt. Ik werd uiteraard weer van de ene kamer naar de andere kamer gestuurd waar een vrouw die schijnbaar “goed Engels” spreekt hakkelend na onderhand 4 keer “contactperson” te hebben gehoord het eindelijk pas begreep wat ik wilde…

Dus toen ging ik naar de faculty of Law. Het is een groot en redelijk intimiderend gebouw die er statig bijstaat. De muren zien er erg nieuw en schoon uit en de naam van de faculteit glinsteren groots in het zonlicht. Toen ik bij het kamertje was van de vrouw waar ik moest zijn, wist ze niet wie ik was en wat ik kwam doen. Ze raadde me aan weer terug te gaan naar de Foreign Students Education waar mijn admission notice zou zijn. Nou ik werd er helemaal horendol van, daar begon ik vanaf dag één en steeds moet ik op en af reizen naar alle faculteiten, krijg ik tig telefoonnummers die ik moet bellen en kamernummers die ik moet bezoeken en niemand weet wat die persoon dan precies doet en wat ik diegene moet laten zien of vertellen. Niemand neemt de verantwoordelijkheid en niemand weet wat een andere faculteit doet, ze werken langs elkaar heen en ik moet het zelf maar regelen… Zonder dat ik Chinees kan. Ik zei dat ze maar de vrouw moest bellen van het hoofdkantoor want ik wist ook niet meer waar ik mee moest beginnen. Gelukkig werd het toen ineens wel duidelijk en mocht ik vakken kiezen van de faculteit Rechtsgeleerdheid. Introduction to Chinese Law and Society en International environmental law lijken me interessant, maar ik wil ook wel Chinese language doen maar blijkbaar is dat wel een intensieve cursus waar je elke dag een paar uur voor nodig hebt (in tegenstelling tot de andere vakken waar je maar een les van 2 uur in de week hebt).
Nou nu nog zien hoe de vakken me gaan bevallen… gelukkig zijn deze wel voor masterklassen dus worden gegarandeerd in het Engels gegeven.

Ondertussen had ik het rooster van Mr. Du van Environmental Sciences gekregen. Ik volg de vakken Resource, Environment and Sustainable Development en Enviromental Planning. Deze zijn vakken die eigenlijk in het Chinees worden gegeven, maar de docenten zullen apart materiaal in het Engels voor mij klaarzetten. De les sustainable development had ik in de avond.

Ik ging met Aileen nog naar de supermarkt om wat spullen in te kopen voor het huishouden of om te snacken. Blijkbaar is het nu Moon Cake season (ook wel bekend als volle maankoek), want ze verkopen het overal en in speciale verpakkingen als cadeau.
Voordat we de bus instapten belde mijn Koreaanse kamergenote dat ze in het appartement zat opgesloten en het slot kapot was, dat was wel even schrikken. Ze heeft op de een of andere manier zich eruit kunnen breken voordat ik kwam en de springveer van het slot aan de binnenkant was uiteindelijk kapot. Gelukkig kwam er iemand wel snel om dit te maken (in tegenstelling tot de kledingkast die ik nog steeds niet heb…).

Het was zo warm vandaag, echt weer vies plakweer. Ook al loop je even naar buiten, het zweet druipt meteen van je gezicht af. In het pendelbusje was het uiteraard weer erg druk dus dat is ook niet optimaal te noemen. Buiten en in de kantine zie ik steeds studenten in legerkleding rondlopen. Blijkbaar zijn het “freshmen” die in hun eerste weken een strenge training moeten doorlopen. Overal zie ik ze lopen met een klein houten krukje (ik dacht eerst om op te zitten in de kantine als er geen plek meer is xD) en soms met een soort rode baret. Ze lopen vaak in groepen of marcheren achter elkaar. Vanuit de bus zag ik een heel sportveld gevuld met studenten in legeruniformen die allemaal netjes achter elkaar in rijen stonden (“Oh nee, China is een leger aan het vormen van studenten!” :P). Ik vind het maar vreemd, ik zou zelf niet zo’n “ontgroening” willen hebben xD Ook zou ik het stom vinden als je al die verschillende leger uniformen zelf moet kopen, want je draagt het niet meer na het eerste jaar.

Bij het avondeten kwamen Aileen en ik het Duitse meisje Elisabeth tegen. Over slechte voorlichting van de universiteit gesproken: ze volgt een masterprogramma en is op tijd hier gekomen voor de registratie en kamer maar heeft pas in oktober colleges! Hetzelfde is ook bij Aileen, maar ik vind het wel zielig voor het Duitse meisje aangezien ze last heeft van heimwee en dus hier een maand voor niets is gekomen… Ook doen ze bij haar moeilijk over de administratie (extra kosten voor Chinese language course).

Na het avondeten ging ik richting de andere campus voor het college. Het werd gegeven in een groot lichtblauw gebouw op de vijfde verdieping (van buiten besefte ik echt niet dat het gebouw zoveel verdiepingen zou hebben). De collegezaal was uiteraard anders dan bij ons, maar het was wel redelijk modern met metalen collegebanken en –tafels. Om 7 uur ging een schoolbel en sloot de docent de klapdeuren van het lokaal. Hij pakte een microfoon zodat hij duidelijk te horen was (alhoewel de zaal zo klein was dat hij met gemak gewoon college kon geven door hardop te praten). Verder had hij een metalen bureautafel dat uitschuifbaar was waarin de computer zat met de powerpoint presentatie die hij liet projecteren op een wit scherm.

Ik had hem nog begroet en verteld dat ik de internationale student was, maar hij praatte gewoon in het Chinees terug. Ik weet niet eens wat hij aan het begin van de college had gezegd, want dat heb ik nog niet eens met Chineesles gehad. Hij begon maar te praten en te praten en nog eens te praten. Uiteraard had hij wel minstens 60 slides om te laten zien. Om kwart voor 8 ging er een bel, maar hij ging gewoon door met praten. Sommige studenten glipten snel weg, maar ik weet niet waar ze naartoe wilden gaan aangezien het keihard begon te regenen en te onweren terwijl we college hadden. Het ging heel hard tekeer en ik zag flink wat flitsen vanuit de collegezaal door de pikzwarte buitenlucht. Normaal tijdens colleges in Nederland dwalen mijn gedachten wel eens af, en probeer ik me toch weer opnieuw te concentreren maar hier moest ik me wel dwingen om aan iets anders te denken om geen hoofdpijn te krijgen met het bedenken van het verhaal dat hij ophing. De plaatjes en cijfers kon ik wel lezen en zien, maar zonder verhaal kom je niet ver… Ik vond het ook niet logisch dat ik überhaupt van meneer Du de les moest bijwonen, ook al is het in het Chinees. Het is niet alsof ik echt iets zou kunnen opsteken als ik niet weet waar de docent het over heeft.

Ik keek een beetje om me heen en ik zag dat de studenten of druk aan het werk waren (aan andere vakken want ik zag allemaal wiskundige formules in een boek achter me), aantekeningen aan het maken, onderling praten of aan het slapen.

Persoonlijk vond ik dat de man wel met overtuigingskracht sprak. De Chinezen zetten namelijk veel kracht bij het uitspreken van de tonen, maar soms denk ik dat ze boos zijn of snel verhit worden. Ik voelde me wel een beetje gegeneerd dat ik gewoon echt niet wist waar hij het over had, soms zag ik wel afbeeldingen van een workflow in het Engels die hij van het internet heeft (zoals over ecosystemen) maar dan klinkt hij er snel doorheen… Erg fijn…
Uiteindelijk heb ik maar gewoon mijn tablet gepakt en ben ik een e-book gaan lezen, het is stom maar wel de waarheid.

Aan het eind van de les moest een studente voor de docent met mij praten, omdat ik geen Chinees kan en hij blijkbaar niet goed Engels xD Hij bood nog aan om langzamer te praten maar academisch Chinees is niet voor mij weggelegd. Het blijkt dat de cursus eigenlijk alleen bestaat uit colleges en er niet echt gebruik wordt gemaakt van een boek. Ik zou die kunnen gebruiken, maar die is uiteraard in het Chinees… De docent zal met de andere docenten bespreken welke stof ze in het Engels mij kunnen aanbieden en dat zal voor de volgende les geregeld worden.

Het meisje waarmee ik praatte kon best goed Engels, omdat ze Engelse taal als major had. Blijkbaar hebben alle Chinezen van die faculteit een goed beeld van Nederland, want ze kende Nederland meteen als een goed land waar haar docente heeft gestudeerd (ik gok in Wageningen).

Op de terugweg merkte ik dat er niet alleen oude verrotte rotbusjes op de campus rondrijden. Ik zat in een luxere, nieuwer busje waar de stoelen veel lekkerder zitten dan die van plastic en de deur er nog uitziet alsof het niet elk moment eruit kan vallen.

Groetjes uit Wuhan,

Ans